+0 به یه ن
در مورد شخصیت خودشیفته و شخصیت وابسته، روانشناسان غربی بسیار نوشته اند. من چون در دور وبرم شخصیت خودشیفته زیاد داشتم در مورد آن مطالعه زیاد کردم تا تبدیل به شخصیت وابسته خودشیفتگان پیرامون خودم نشوم.
شخصیت خودشیفته ، وابسته خود را از هستی ساقط می کند. بازی هایی به کار می گیرد که او را بنده خود سازد. آخر سر هم ناراضی است. زندگی وابسته و خانواده اش نابود می شود. شخصیت وابسته برای خودش زندگی نمی کند. برای رضای خاطر خودشیفته زندگی می کند.
پدیده خودشیفته و وابسته در همه جای دنیا هست. طوری که آن چه که روانشناس غربی توصیف می کند مو به مو با رفتارهای خودشیفته ایرانی می خواند.
اما اینجا ما پدیده ای دیگر هم داریم که غربی ها در موردش زیاد ننوشته اند.لابد برایشان موضوعیت نداشته. اون هم پدیده نصیحگران "با نیت خوب" هست که شدیدا نگران آن هستند که "دعوا می شه آبرومون می ره!"
اونها توی گوش آدم مدام می خوانند که تو کمر خدمت خودشیفته ببند که مبادا اختلاف بیافته،
این دسته بیشتر از خودشیفته ها، آزاردهنده هستند. در مورد خودشیفته ها می دانیم که بیمارند. اما اینها بیمار هم نیستند.
راستش من فکر می کنم پدیده استبداد در کشور ما به این پدیده حکیمان ناصح هم بی ارتباط نیست. مستبدان عموما شخصیت خودشیفته دارند. حکیمان ناصح ما هم مدام بقیه را تشویق به سواری دادن به او می کنند که مبادا دعوا بشه!
من یکی حاضر نیستم به خودشیفته سواری بدهم. همینجا هم هشدار می دهم اگر کسی بیاد و بخواد به من نصیحت کنه که جلوی بهمان خود شیفته کوتاه بیایم برخوردی خوشی از من نخواهد دید!
🍀@minjigh
اشتراک و ارسال مطلب به:
فیس بوک
تویتر
گوگل