در کالیفرنیا که بودیم در شب هالووین دسته دسته بچه ها با لباس های خاص می اومدند
ما هم شکلات آماده می کردیم که از شون پذیرایی کنیم.
مامان هاشون ازدور مراقب بچه ها می ایستادند.
خیلی اونجامرسوم بود.
روز
بعدش هم استادان مسن استنفورد که سن شکلات خوردنشان گذشته بود بقیه شکلات
هایی که برای اون شب تهیه کرده بودند می آوردند در دانشکده
یادمه یک بار برت ریچتر (برنده جایزه نوبل فیزیک به خاطر کشف ذره جی/اپسای) یک عالمه اسمارتیز آورد.
اینجا
در مجتمع ما هر سال بیش از دو بچه برای قاشق زنی نمی آیند. احتمالا اونها
هم از آمریکا اومده اند به عادت اونجا می خواهند این سنت ها را زنده نگاه
دارند.
به سبک اونجا هم لباس های مخصوص می پوشند.
امسال نیمتاج و تور زده بودند.
پارسال از اون ماسک های ونیزی با پر و تشکیلا ت زده بودند.
سال دیگه می خواهم یک سربنده و پیراهن شبیه لباس سنتی آذربایجانی تهیه کنم.
وقتی بچه ها می آیند برای قاشق زنی اون طوری در باز کنم. با ساز و آواز و گل و تزئینات!
اشتراک و ارسال مطلب به:
فیس بوک تویتر گوگل