پنجشنبه 14 شهریور 1398
+0 به یه ن
ما خودمان عارف و زاهد و قطب و ... کم داشتیم در دهه های اخیر از شرق دور و هند و آمریکای لاتین هم "معنویت" وارد نموده ایم! "
معنویت" خانم ها شده بلای جان خانواده ها!
صبحانه چی داریم؟
"معنویت" با طعم فنگ شویی!
ناهار چی داریم؟
"معنویت" با طعم کارما
شام چی داریم؟
"معنویت" با یک طعم یک مسخره بازی خرافی دیگه...
شب چی داریم؟
دیگه خیلی وارد جزئیات نمی شم😉
فیلمساز شهیر کشورمان جناب داریوش مهرجویی در فیلم هایش این قبیل زنها را خیلی لطیف و رمانتیک نشان می ده و بر سر زنانی می کوبه که می خواهند با واقعگرایی با مسایل زندگی برخوردکنند.
بر عکس آن چه که در برخی از فیلم های مهرجویی نشان داده می شه، نیاز یک مرد ٢٠-٦٠ ساله را نمی شه با فنگ شویی و سنگ درمانی ارضا کرد!
اگر می خواهید خانواده ها دوام پیدا کنند از این فنگ شویی منگ شویی بازی ها دست بر دارید نیاز های واقعی همدیگر را بشناسید.
از ما گفتن!
شاید برای مردی به سن و سال داریوش مهرجویی زنانی که دنبال "معنویت" از این نوع آبدوغ خیاری هستند جالب باشه. پیرمرد خیالش راحته که دختر مشغول کارما و سنگ درمانی، سطحی تر از اونه که بخواد او را به چالش فکری بکشه، در نتیجه راحت سر به سرش می ذاره حال می کنه.
اما زنان یک خانواده امروزی اگر خودشان را با این مسخره بازی ها مشغول کنند از پس حل مشکلات خانواده بر نخواهند آمد. در نتیجه زندگی از هم می پاشه!
هر وقت من نظرم را در مورد این عرفان های آبدوغ خیاری می گویم بسیاری از دوستانم به من ایراد می گیرند که متعصبانه قضاوت می کنم و باید قبول هر کسی عقیده ای دارد.
بله! هر کسی عقیده ای دارد و عقیده آن جماعت نه تنها غلط هست مضر و مخرب هم هست! اولا بر اساس فرض هایی (مثل کارما) بنا شده اند که نه بدیهی هستند نه قابل آزمون. به علاوه من می بینم افراد پرخاشگر یاوه گو دنبال این نوع عرفان های آبدوغ خیاری می روند و برعکس آن که ادعا می کنند به آرامش رسیده اند به مراتب پرخاشگر تر می شوند. خود را مرکز عالم و ورای اشتباه می دانند و خرابکاری هایی که در اثر ندانم کاری به بار آورده اند تقصیر "دشمن" می اندازند.
در این دنیایی که سریع عوض می شود ما چه اندازه وقت داریم که خود را آداپته کنیم؟! خیلی کم! طبیعی است آن که خود را با موهوماتی نظیر کارما سر کار می گذارند واقعیات در حال گذر را درنیابد و برخوردهای نامناسب بکند!
این روزها اگر مادری فرزند نوجوان داشته باشد باید دایم در حال مطالعه باشد که بتواند دنیای در حال گذر او را درک کند، نه آن که خود را با خرافات دو هزار سال پیش هند و چین سر کار بگذارد.
والا یکهو چشمش را باز می کند می بیند زندگی اش به ویرانه ای بدل شده! با گفتن "من مقدس هستم و آهم دشمنان را خواهد گرفت" اتفاقی نمی افتد.
کسی نیست بگه سرکار خانم! شما با تمام بدن وکلیت ذهن و فکر خود در همان خانه کوچک خود-که دست کم اعضای آن روزگاری به شما علاقه داشتند- نتوانستید صلح و صفا برقرار کنید! یک دونه آه شما در درگاه ملکوت قرار است چه غوغایی به پا کند؟!!
یادتون هست چهار پنج سال پیش در فضای مجازی جوک های "دکتر علی شریعتی" مد شده بود. نسلی بر آمدند که کاملا بر آن چه نسل پیش بر آن رنگ تقدس زده بودند پوزخند زدند.
نمی دانم چه قدر کانال های طنز تلگرام را می بینید. من زیاد به آنها سر می زنم تا ببینم نسل نو این بار از چه چیزی دارند تقدس زدایی می کنند.
می بینم از هر چه که پلیس فتا بابت تقدس زدایی از آن به دنبالشان نیافتد تقدس زدایی دارند می کنند.
از جمله این که "روز مادر" و "روز پدر" را به سخره گرفته اند.
حتی در یک کانال هویتچی آذربایجانی طنز دیدم در "روز جهانی زبان مادری" عکس دمپایی گذاشته بود و نوشته "زبان جهانی مادری" در واقع یعنی این!
یک مقدار روی این طنز تامل کنید و به خاطر آورید در چه فضایی نوشته شده است. ببینید چند جور تقدس زدایی یکجا انجام داده است!
چه خوشمان بیاید چه نیاید ما الان در چنین دنیایی زندگی می کنیم. هر عصری را بخواهید جدی مطالعه کنید باید سراغ طنزش بروید که از تعارفات و تکلفات معمول بری است!
در این دوره و زمانه اگر فرزند نوجوانی دارید باید بدانید به آسانی با گفتن آن که "والدین مقدسند و همیشه صلاح فرزند را می خواهند و آن چه فرزند در آینه نمی بیند والدین در خشت خام می بینند" نخواهیدتوانست او را به هر سو می خواهید بکشید. بروید و مطالعه کنید ببینید لازمه پدر و مادری در این دوره وزمانه چیست!
🍀@minjigh
اشتراک و ارسال مطلب به:
فیس بوک
تویتر
گوگل