جمعه 27 تیر 1399
+0 به یه ن
پروژه انتقال آب ارس به تبریز پروژه غلط و مخربی است. دست هرکسی که جلوی آن را گرفته درد نکنه. درست همان طور که پروژه انتقال آب زاینده رود به یزد و آب کارون به اصفهان و آب خزر به سمنان غلط هستند و باید جلوی آنها گرفته شود.
در اطراف تبریز به قدر کافی آب هست. منتهی باید این آب درست مدیریت شود. سیستم قنات خود تبریز را احیا کنید. فاضلاب شهری را جهت آبیاری فضای سبز تصفیه کنید. لوله های فرسوده شهری را با لوله های مناسب تر جایگزین کنید. استانداردهای ساخت شیرآلات را بالا ببرید و در محلات فقیر توزیع کنید. اینها هزینه بسیار کمتر از این پروژه های انتقال آب -- که نمایندگان مجلس عاشق آن هستند --دارند اما موثرترند.
پی نوشت:
الان بیست تا چهل درصد آب در سیستم آبرسانی شهری به هدر می ره. (دوستان محیط زیستی که آمار را درآورده اند می گن) عدم قطعیت ۲۰ درصدی در این رقم بیش از این که به عدم دقت در اندازه گیری یا افت و خیز سالانه مربوط باشه به تعریف سیستم آبرسانی مربوط هست. اگر از منشا آب (از پشت سدها) در نظر بگیریم ۴۰ درصد اگر در لوله های فرعی در داخل شهر درنظر بگیریم ۲۰ درصد.
از اون ور هم فاضلاب تصفیه نشده به هدر می ره. در صورتی که می تونه تصفیه بشه و به مصرف آبیاری فضای سبز برسه. (فضای سبز هم الان درصد مهمی از مصرف آب شهری را تشکیل می ده.)
مگه تبریز چه قدر کمبود آب داره که نیاز باشه از ارس آب بیاورند؟! بیش از ۵۰ درصد؟؟
همین دو مورد را درست و به سامان کنند مشکل آب تبریز حل می شه دیگه.
برای کشاورزی هم به جای انتقال آب باید روش های آبیاری را بهینه کرد. آبیاری را قطره ای بکنند و محصولات پرمصرف را با محصولات کم مصرف جایگزین کنند . متاسفانه دیدم در تپه های اطراف تبریز کشاورزان شیار ها را در جهت شیب تپه داده بودند به جای این که در جهت عمود بدهند. این کار علاوه بر این که باعث فرسایش خاک می شه باعث می شه آب آبیاری و آب باران در جهت تپه بهتر سرازیر و به هدر بره.
اشتراک و ارسال مطلب به:
فیس بوک
تویتر
گوگل