داشتم فکر می کردم این روزها، بروبچه های تحت حمایت بنیاد کودک از خیلی از بچه های این خانواده های طبقه متوسط که مخ ما را می خورند که در خانه شان "کودک سالاری" برقرار هست بهتر و سالم تر بزرگ می شوند. صد البته نه از لحاظ زلمزیبوی مادی. ماهیانه ای که به این کودکان تعلق می گیرد (حدود صد تا دویست هزار تومان ) از مبلغی که این روزها نوجوان های بالای شهری در ماه برای تعویض روکش موبایل شان خرج می کنند کمتر هست! اما مسئله که فقط مادی نیست. به بزرگ شدن بچه های بنیاد کودک یک مددکار اجتماعی حرفه ای نظارت می کنند. سرپرست بچه مجبور هست استانداردی از رفتار را رعایت کند. در تبریز که یکی از خوشنام ترین روانشناسان شهرمرتب برای سرپرستان این کودکان کلاس های تربیتی و کنترل خشم و..... ترتیب می دهد. درنتیجه رفتار سرپرستان از یک استانداردی ناشی از آگاهی برخوردار خواهد بود. اما در همین خانواده هایی که دایم ادعا می کنند خیلی به فرزندشان می رسند انواع و اقسام رفتارهای نابهنجار دیده می شود. یکی برای لایک گرفتن در فضای مجازی بچه اش را مانکن می کند. دیگری فیلم تقبیح او را پخش می شود. آن یکی در حراجی بچه اش را در سرما و گرما با گرسنگی و تشنگی و پای زخمی دنبال خود می کشاند و ناله هایش را با پرخاش ساکت می کند. آن دیگری سر قبول شدن در امتحان تیزهوشان دست و پای بچه را می لرزاند که این همه برای معلم خصوصی ات خرج کرده ام. و.... تازه اینها خبرهایی هستند که "رو" هستند و دیدنشان تجسسی نیاز ندارد. با این حساب ببینید زیر پوست شهر چه خبراست! الغرض! می توانید بامراجعه به سایت زیر کفیل مددجویان بنیاد کودک شوید تا تعداد بیشتری آدم نرمال و سالم فردا وارد جامعه شوند: http://www.childf.com
اشتراک و ارسال مطلب به:
فیس بوک تویتر گوگل