پنجشنبه 14 شهریور 1398
+0 به یه ن
برخى ها می گویند "مگه یارو قبل از ازدواج نمی دونست همسر آینده اش چه تیپی هست؟ پس دیگه دنده اش نرم، پای امضایی که سر عقد کرده وایسته و ...."
ظاهرا حرف منطقی هست اما در عمل این طرز فکر فرمول شکست زندگی زناشویی است. زندگی زناشویی مثل گلدونی هست که باید هر روز به آن آب داد والا خشک می شه. در واقع خیلی پیچیده تر از نگهداری از گلدونه. چون در مورد گلدون باید یک روتینی را تکرار کنی. اما اگر در زندگی زناشویی، هر روتینى تکراری و دل آزار می شه. هر چند یک بار باید تنوعی به کار بست تا تکراری و خسته کننده نشه.
انتظار بیهوده ای است که چون شخصی پای قرارداد عقد ازدواجی را ٢٠سال پیش امضا کرده، کماکان همون عروس یا دامادی پر شور و شوق باقى بمونه.
نسبت دادن صفت "مقدس" به پیوند زناشویی هم دردی دوا نمی کنه. قبلا گفتم باز هم تکرار می کنم که از این مقدس بازی ها هیچ چی نمی فهمم!
چیزی که میفهمم با زمان
سلایق عوض می شه میزان ترشح هورمون ها هم کم می شه واون معجزه ای که بعد از هر دعوا در اوایل ازدواج اتفاق می افتاد کم اثرترمی شه!
اینها واقعیت هستند. در دنیای تجاری امروز هم بر اساس همین واقعیت شرکت دارویی و متخصصان زیبایی و ... دندان تیز کرده اند که بنجلات شان را به ما بفروشندو به خورد ما دهند یا با چاقوی جراحی به جانمان بیافتند.عملا عموم شان هم جیب خود را پر می کنند و زندگی زوج ها را بیشتر دچار تنش می سازند.
اگر به زندگی زناشویی مان علاقه مندیم و فکر می کنیم ارزش نگه داشتن داره بهتره به لجبازی با واقعیت های طبیعی و یا پر کردن جیب شرکت ها و متخصصان زیبایی و ... در حالات همسرمان دقیق بشویم ببینیم از کدام عادت ما دلگیره اونو ترک کنیم. چی جلبش می کنه اونو فراهم کنیم.
(و به یاد آوریم که این یک فمینیست دو آتشه یعنی مینجیق است که چنین می گوید.😁😉 )
🍀@minjigh
اشتراک و ارسال مطلب به:
فیس بوک
تویتر
گوگل