مینجیق

+0 به یه ن

از وقتی وضع مالی چینی ها بهتر شده حسابی برای عروسی هاشون خرج می كنند. به خصوص برای فیلم عروسی شان! جایی خواندم عروس ودامادهای چینی فیلم تاریخی بازی می كنند. نقش اجداد چند هزار ساله شان را.
گویا هویت در فرهنگ چینی خیلی روی اجداد و شجره نامه تاكید می كند. برای همین این جوری فیلم عروسی درست كردن مد شده. می خواهند چند اجداد هزار ساله شان را هم برای عروسی شان بكشند جلوی دوربین. به قول شاهین لابد اجداد همگی شان امپراطور بوده و كسی رعیت زاده نیست! هر چی خرج می خواد داشته باشه اما جد طرف باید امپراطوری در قصر در فیلم به تصویر كشیده بشه!! (بچه رعیت بودن كم خرج تر و راحت تر باید باشه!)
دوست چینی ام می گفت داستان چینی زندگی یك شخص نیست. سرگذشت یك خاندان در نسل های متوالی داستان چینی را می سازد. در این فضای فرهنگی لابد فیلم عروسی آدم های مایه دار آن جوری از آب در می اید.
بازاریابی ابتكاری خیلی هوشمندی می خواهد با فضای فرهنگی شهری را بدانی تا چه نوع محصول یا خدمات خریدار پیدا  می كند. به نظر شما در چارچوب فرهنگ ما چه چیزی حسابی می گیرد و خریدار پیدا می كند؟ یك پیشنهاد ابتكاری بدهید شاید كسی از ایده اش خوشش آمدو اجرا كرد  و كار آفرینی و اشتغالزایی كرد.

پی نوشت: برام جالبه بدونم قدمت اختراع چینی وسیله ای به نام backscratcherبیشتر است یا شعر "كس نخارد ...."
در مورد این وسیله از این منبع:

China

• The back scratcher has had various incarnations during different periods of history. Records show that the Chinese Emperor Yang of the Sui Dynasty (580 to 618 A.D.) owned a jade back scratcher carved like a piece of bamboo. Instead of the customary hand that ornaments one end of most back scratchers, this ornately fashioned item had a plaque shaped in the Chinese traditional cloud pattern. Jade was the material of choice for the emperor and his court.

اشتراک و ارسال مطلب به:

فیس بوک

تویتر

گوگل